* حكمت (316) پیشواي مومنان و تبهكاران

من پیشواي مومنان، و مال پیشواي تبهكاران است.

سید رضی مي گوید:معناي سخن امام این است كه مومنان از من پیروي مي كنند و بدكاران پیرو مال مي باشند، آنگونه كه زنبوران عسل از رییس خود اطاعت مي كنند

* حكمت (317) اختلاف مسلمین و انحراف یهودیان

شخصي یهودي به امام گفت: هنوز پیامبرتان را دفن نكرده، درباره اش اختلاف كردید!

حضرت علی (ع) در پاسخ فرمودند: ما درباره آنچه كه از او رسیده، اختلاف كردیم نه در خود او اما شما یهودیان، هنوز پاي شما پس از نجات از دریاي نیل خشك نشده بود كه به پیامبرتان گفتید 'براي ما خدایي بساز، چنانكه بت پرستان خدایي دارند!' و پیامبر شما گفت: 'شما مردمي نادانید'. (سور اعراف، آیه 138)

* حكمت (318) قاطعیت در مبارزات

از امام (ع) پرسیدند: با كدام نیرو بر حریفان خود پیروز شدی؟ حضرت علی (ع) فرمودند: كسي را ندیدم جز آن كه مرا در شكست خود یاري مي داد!

سید رضی مي گوید: امام به این نكته اشاره كرد كه هیبت و ترس مولایمان در دل ها جاي مي گرفت.

* حكمت (319) ره آورد شوم تهیدستي

آن حضرت به به پسرش محمد حنفیه سفارش كردند: اي فرزند! من از تهیدستي بر تو هراسناكم. از فقر به خدا پناه ببر كه همانا فقر، دین انسان را ناقص و عقل را سرگردان و عامل دشمني است.

فراهنگ**1003**